Εμπόριο

Οι Αρχαίοι δεν ταξίδευαν για αναψυχή αλλά κυρίως από ανάγκη. Παρ’ όλα αυτά, οι θαλάσσιες συγκοινωνίες ήταν συνηθέστερες από σήμερα, αφού τότε δεν υπήρχαν πολλοί χερσαίοι δρόμοι. Χαρακτηριστικό είναι ότι μέχρι την κατασκευή του παραλιακού δρόμου (δεκαετία του 1960), οι Γαλαξειδιώτες επικοινωνούσαν με την Ιτέα και τον Πειραιά κυρίως δια θαλάσσης.

Τα λιμάνια στο Γαλαξείδι και στο Ανεμοκάμπι ήταν πολύ σημαντικά κατά τη διάρκεια της Προϊστορικής περιόδου. Απόδειξη εμπορικής δραστηριότητας είναι οι μεγάλες ποσότητες λεπίδων από το μαύρο σκληρό ορυκτό πέτρωμα, τον οψιανό, που προερχόταν από τη Μήλο. Απ’ αυτό κατασκεύαζαν εργαλεία και όπλα (μαχαίρια, ξυράφια, βέλη κ.ά.). Στους Ιστορικούς χρόνους, η άμεση μαρτυρία των δύο χάλκινων επιγραφών, καθώς και η ύπαρξη πολλών εισηγμένων πήλινων και χάλκινων αγγείων αποδεικνύουν τη σταθερή επικοινωνία των Χαλειέων με την Πελοπόννησο (κυρίως Κόρινθο και Σικυώνα) αλλά και με τη Δυτική Ελλάδα.

Από τα χαρακτηριστικότερα τεκμήρια εμπορίου είναι και οι μεγάλοι άβαφοι αμφορείς, με τους οποίους μεταφέρονταν υγρά προϊόντα, κυρίως λάδι και εκλεκτής ποιότητας κρασί. Τέτοιοι αμφορείς, που προέρχονται από διάφορες περιοχές της Ελλάδος, έχουν βρεθεί σε αρκετά ναυάγια πλοίων στις θάλασσες του Γαλαξειδίου αλλά και μέσα στο ίδιο το χωριό. Ο σημαντικότερος είναι ο σφαιρικός που προέρχεται από ναυάγιο στο Ανεμοκάμπι, χρονολογείται στην Πρωτοελλαδική περίοδο (3η χιλιετία π.Χ.) και είναι από τα αρχαιότερα αγγεία που βρέθηκαν σε ναυάγιο.

Άμεσο τεκμήριο εμπορίου αποτελούν φυσικά και τα νομίσματα, που υποδηλώνουν και τις περιοχές με τις οποίες επικοινωνούσαν οι αρχαίοι Γαλαξειδιώτες.